Autumn
29 oktober 2008 - 21:55
De vijg laat haar bladeren vallen. Paradise lost. Eva revisited? Slippers gaan in de kast, laarzen worden gepoetst. Er is geen ontkomen aan. Gretig worden de late zonnestralen op het water van de Maas opgeslurpt. Er is pijn, verdriet, er wordt geleden. Maar in de kelder wachten de dahliaknollen geduldig op betere tijden. Er is nog hoop. Nu een mooi gedicht van dichter/vriend Han Berghs:
van oktober
hoewel ik mij steeds meer bewust ben van de tijdelijkheid van het leven
put ik troost uit de kleuren van oktober
de bronstige bomen met hun goudgele en rode bladertooi
daaronder hun vruchten en zaden in volle glorie
klaar voor het indalen in nieuw leven
en zou de boom door de bijl geveld,
de zaden zijn gered en zullen nieuwe levens brengen
een wedergeboorte als opstanding uit een stervend verleden
bronstig, in de herfsttij van mijn leven, gaat ook mijn zaad zijns weegs
na mij zal het leven verder leven, verder,
als zaaddonor van oktober
met excuses aan Han dat de indeling van de strofen niet zo is als in de bundel, maar dat is een weblog technisch probleem waar ik nog geen oplossing voor heb gevonden.